سوژه ترامپ؛ برنده دادگاه ترامپ
تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۸۶۱۱۹
عصرایران ؛ رضا غبیشاوی - دونالد ترامپ رئیس جمهور سابق امریکا سه شنبه در دادگاه حاضر شد تا نخستین رئیس جمهور تاریخ امریکا باشد که در دادگاه فدرال (ملی) محاکمه می شود. وی به 37 اتهام از جمله جابجایی و نگهداری اسناد محرمانه دولتی متهم است.
در این ماجرا، رسانه های امریکایی و جهان بر سوژه محاکمه ترامپ متمرکز شدند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
کاروان خودرویی ترامپ بعد از حضور او در دادگاه میامی - یک نفر از حامیان ترامپ در مسیر ایستاده است.
در این پخش زنده، تصاویری از مناطق مختلف شهرها، خیابان ها، اتوبان ها، ساختمان ها، آدم های عادی، طرفداران و مخالفان ترامپ، خبرنگاران، پلیس و ساختمان دادگاه پخش شد. خبرهای مربوط به ترامپ به ویژه سخنانش دوباره به صدر رسانه های امریکا و جهان بازگشتند و توجه و نگاه بخش زیادی از مردم جهان برای ساعت های طولانی به سمت ترامپ و امریکا بود. تصور کنید ترامپ چقدر باید هزینه می کرد تا این چنین در مرکز توجه ها باشد و چنین پوشش تلویزیونی جهانی داشته باشد؟ چه کسی و چند نفر در جهان چنین پوشش خبری دارند؟
دادگاه ترامپ، سوژه مهم و جذابی برای مردم امریکا و جهان است و برای هر دو، ارزش خبری بالایی دارد. اینکه محکوم و زندانی می شود یا نه؟ اینکه محکومیت مانع کاندیداتوری در انتخابات ریاست جمهوری می شود یا نه؟ اینکه در انتخابات، پیروز می شود یا نه؟ اگر پیروز شود چه می شود؟
در نتیجه ماجرای دادگاه، ترامپ دوباره برای ساعت های طولانی به خبر اول یا مهم رسانه ها بازگشت. از این لحاظ، ماجرای دادگاه به سود شخص ترامپ و کشور امریکاست. به ویژه ترامپ که مشهور شدن و مشهور ماندن را به اینکه چرا و چگونه مشهور شود ترجیح می دهد. همزمان با برگزاری جلسه دادگاه در خیابان های اطراف میان حامیان و مخالفان بحث و جدل جدی درگرفت تا علامت داغی سوژه ترامپ باشد.
نقاشی از جلسه دادگاه ترامپ در شهر میامی
دادگاه ترامپ، سوژه مهم و جذابی برای خبرنگاران و رسانه هاست. چنین ماجرایی، توجه مردم را به رسانه ها به ویژه رسانه های امریکایی از همه انواع از مکتوب تا تلویزیون و انلاین و اینترنتی را جلب کرد. سوژه ای که به وابستگی مردم به رسانه ها از یک سو و رونق خبرنگاران و رسانه ها از سوی دیگر اضافه می کند. این در حالی است که محتوای دادگاه یکی از دو محدودیت اطلاع رسانی در امریکاست. قاضی دادگاه ترامپ دستور داده بود خبرنگاران و روزنامه نگاران حاضر در دادگاه حق ندارند موبایل و کامپیوتر به همراه خود بیاورند. از قبل هم قانون منع عکاسی و تصویربرداری از جلسات دادگاه وجود دارد در نتیجه تنهایی یک نقاشی از جلسه دادگاه در رسانه ها منتشر شد. ترامپ مخالف رسانه های حرفه ای، آزاد و مستقل بود و هست اما همزمان در این موقعیت ها بیشترین سود را به آنها می رساند.
طرفداران ترامپ ادعاهای او را درباره ناعادلانه و سیاسی بودن دادگاه باور می کنند. بزرگتر از این، در میان حامیان جمهوری خواهان نیز کفه به سمت ترامپ میل می یابد. به گفته بی بی سی، نظرسنجی شبکه «سی بی اس» آمریکا نشان می دهد ۷۶ درصد رای‌دهندگان احتمالی در مرحله مقدماتی حزب جمهوری خواه، بیشتر نگران انگیزه‌های سیاسی در تشکیل این پرونده هستند تا آثار اقدامات ترامپ برای امنیت ملی.
در نتیجه، ماجرای دادگاه، جایگاه ترامپ را نزد هوادارانش تقویت می کند و احتمال حمایت از او در انتخابات بعدی ریاست جمهوری را افزایش می دهد. همزمان رقابت انتخابات آینده امریکا را جذاب تر و حساس تر می کند.
ترامپ در فرودگاه Newark Liberty قبل از پرواز به سمت میامی - عکس: خبرگزاری آسوشیتدپرس - Bryan Woolston
ماجرای دادگاه علاوه بر تمرکز نگاه ها بر ترامپ، توجه ها را به سیستم قضایی امریکا نیز جلب می کند. سیستم قضایی امریکا با پیچیدگی ها و جرئیات بسیاری همراه است و به سادگی دادگاه های دیگر کشورها نیست. در امریکا، 2 نهاد دادگستری و پارلمان، موتور پیشرفت و توسعه جامعه این کشور هستند. بخش به بخش اتهامات و پیگیری قضایی و محاکمه ترامپ در معرض نگاه و بررسی و قضاوت امریکا و جهانیان است.
اینکه شخصی در حد و اندازه ترامپ محاکمه می شود؛ اینکه اتهامات چیست؟ اینکه جزئیات محاکمه چیست و چگونه اجرا می شود؛ همه اینها و بیش از اینها سیستم قضایی امریکا را در معرض نگاه جهانیان قرار می دهد و جهان را با دادگاه های امریکا آشنا می کند. فقط کافی است تصور کنیم رئیس جمهور سابق در روسیه یا چین قرار است محاکمه شود به راحتی هم انگیزه ها مشخص است هم حکم دادگاه قابل حدس می شود و نیازی به انتظار نیست هم با جزئیات متفاوت زیادی روبه رو نیستیم.
شاید هیچ کس مثل ترامپ، این میلیاردر 77 ساله، از دادگاه ترامپ، خوشحال نیست. هم مشهورتر شد؛ هم خود را در جایگاه مظلوم قرار داد؛ هم نزد طرفدارانش، محبوب تر و موجه تر شد هم با وجود پایان دوره ریاست جمهوری و حذف از شبکه های اجتماعی اصلی جهان، همچنان در صدر خبرهاست هم دادگاه را به سکویی برای تبلیغات انتخاباتی اش تبدیل کرد هم دادگاه با هر نتیجه ای به سود او خواهد بود. چه محکوم یا بی گناه اعلام شود.
حامیان ترامپ در بیرون از دادگاه شهر میامی تجمع کردند
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: ترامپ دادگاه ماجرای دادگاه دادگاه ترامپ رسانه ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۸۶۱۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
گفت‌وگو باکارگردان مجموعه‌مستند «پابه‌ماه»/ قصه‌هایی تماشایی از امید و زندگی
به گزارش قدس آنلاین، این مستند قصه روزهایی از زندگی آدم‌هاست که پر از انتظار، نگرانی، عشق، شور و شوق، ترس و صبر است. قسمت اول به نام «همیشه با هم» روایت دو خواهر دوقلوی همسان با ویژگی‌های مشترک بود که همزمان با هم مادر می‌شوند. در قسمت دوم «کر کوهستان» هم روایتی از زن باردار عشایری را نشان می‌داد که در روستایی سخت‌عبور در استان چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد و برای تولد نوزاد با چالش‌هایی روبه‌رو بود. هر قسمت از فصل دوم این مجموعه روایت داستانی مستقل و متفاوت است و قسمت سوم این مجموعه هم با عنوان «فرشته رضا» امشب ساعت ۱۸:۳۰ روی آنتن شبکه۲ سیما می‌رود. درباره جزئیات بیشتر این مجموعه با «امیرحسین اوسیوند» کارگردان و مجری طرح «پا به ماه» گفت‌وگو کردیم که می‌خوانید.
فصل اول این مجموعه سه سال پیش از تلویزیون پخش شد و با استقبال نسبتاً خوبی همراه بود، چه شد به گروه فصل دوم «پا به ماه» پیوستید و تجربه تولید مستند درباره فرزندآوری برایتان چطور بود؟
من چند سال پیش، فیلم مستند «ننه سلطنت» را با همکاری خانم محور ساختم که آن مستند سبب شروع همکاری ما شد. برای ساخت فصل دوم مجموعه «پا به ماه» به بنده پیشنهاد همکاری دادند که کارگردان پنج قسمت از این مجموعه و مجری طرح آن هستم.
این مجموعه سخت‌ترین جنس مستندی بود که کار کردم چون پیش از آن چندین مستند اجتماعی ساخته بودم ولی مجموعه «پا به ماه» به واسطه مضمونی که داشت، کار بسیار سختی بود به ویژه در اپیزود «کُر کوهستان» چون سوژه در لوکیشنی سخت‌گذر در یکی از روستاهای چهارمحال و بختیاری زندگی می‌کرد؛ هم فرایند پیدا کردن سوژه کار سختی بود و هم مرحله تولید و فیلمبرداری.
هر بار که به لوکیشن محل زندگی سوژه می‌رفتیم حدود ۱۲کیلومتر در مسیر کوهستانی پیاده‌روی داشتیم و از رودخانه عبور می‌کردیم. فضای کار در این اپیزود بسیار سخت بود اما تمام سختی‌هایی که در تولید این پروژه وجود داشت چه به لحاظ تولید و چه به لحاظ برخورد با سوژه در لحظه تولد نوزادان از تن گروه بیرون می‌رفت و روزهای سخت برایمان شیرین می‌شد. در واقع لحظه تولد بچه‌ها نقطه عطف ماجرا بود که موجب می‌شد با علاقه و انگیزه کار کنیم.
ورود به زندگی شخصی افراد به ویژه زنان باردار، آسان نیست آن هم با دوربین، چطور به سوژه‌ها نزدیک می‌شدید؟
کاری که در این فصل با همفکری تهیه‌کننده پیش بردیم این بود که تا حد امکان از مصاحبه کردن با سوژه‌ها پرهیز کنیم چون اپیزودهای این مجموعه، مستند پژوهشی نیست بلکه مستندی درباره زندگی آدم‌هاست. هر چقدر از مصاحبه کردن و نشاندن سوژه جلو دوربین پرهیز می‌کردیم، فضای بهتری از نظر روایت داستانی بدست می‌آوردیم ضمن اینکه سوژه هم با دوربین، احساس راحتی بیشتری پیدا می‌کرد و مخاطب هم ارتباط بهتری با قصه می‌گرفت.
یکی از کارهایمان این بود که به جز بحث پژوهش و راضی کردن سوژه‌ها که در مقطع حساس بارداری کار بسیار سختی بود، سعی کردیم دوربین را در دل اتفاق‌ها قرار دهیم و بین سوژه و دوربین فاصله زیادی ایجاد نکنیم. گاهی هم به خاطر شرایط سخت مادران باردار نمی‌توانستیم خیلی به سوژه نزدیک شویم.
ضرورت پرداختن به موضوع فرزندآوری را در زمانه کنونی چه می‌دانید؟
ایده ساخت مجموعه «پا به ماه» چند سال پیش کلید خورد که ایده اولیه از آنِ تهیه‌کننده بود. من در فصل دوم به گروه اضافه شدم و از این منظر به ماجرا نگاه می‌کردم که فرزندآوری یک وجه مهم از امید به زندگی است البته نسخه‌ای نیست که بتوان برای همه پیچید ولی در بیشتر خانواده‌هایی که با آنها برخورد داشتم و در مسیر ساخت مستند تا به دنیا آمدن فرزندشان با آنها همراه بودم، می‌دیدم با وجود تمام مشکلاتشان چقدر نسبت به این موضوع امید دارند. حتی کسانی که فرزند ناخواسته داشتند وجه روشنی از امید به زندگی را در آنها می‌دیدیم. گروه تولید هم وقتی تولد بچه‌ها را می‌دیدند لحظه شیرین و جذابی را تجربه می‌کردند. به عنوان یک فیلمساز، به دنبال شعار دادن در این مجموعه نبودم فقط می‌خواستم اتفاق‌های واقعی و جاری زندگی را روایت کنم؛ اینکه فرزندآوری تا چه اندازه می‌تواند امید را در زندگی آدم‌ها جاری کند. تلاشم به تصویر کشیدن این واقعیت شیرین و جذاب بود. یکی از صحنه‌های جذاب در فرایند تولید این مجموعه، لحظه تولد نوزاد بود، نوزادی که مدام در حال گریه کردن بود چون از محیط امن رحم مادر وارد فضای ناامن دیگری می‌شد و زمانی که صورتش را به صورت مادر می‌چسباندند، بچه آرام می‌شد و گریه نمی‌کرد؛ این صحنه شگفت‌انگیز و جذاب بود. ما در «پا به ماه» اصلاً نمی‌خواستیم و نمی‌خواهیم وارد فضای شعاری شویم.
خواسته هر مستندساز و فیلمسازی در حرفه‌اش، نمایش و اکران اثرش است و تلویزیون بستر خوبی برای پخش مستندهاست. به نظر شما رسانه ملی چقدر به مستند توجه دارد و تا چه حدی می‌تواند در جامعه مستندسازی ایجاد انگیزه کند؟
به نظرم مستند نباید فقط پرکننده تایم‌های خالی آنتن باشد و خوشبختانه الان دارد جایگاه خودش را در آنتن پیدا می‌کند اما لازم است نگاه ویژه‌ای به مستند در رسانه ملی بشود. در سریال‌های تلویزیونی که این سال‌ها ساخته می‌شود، آثار ضعیفی وجود دارد که مخاطب آنها را نگاه نمی‌کند ولی مستند اگر خوب ساخته شود می‌تواند برای تلویزیون جذب مخاطب کند یعنی اگر تلویزیون باکس مستند را در شبکه‌های مختلف به رسمیت بشناسد، مخاطب هم با این فضا آشنا می‌شود و آن را می‌بیند چون مستند از دل زندگی آدم‌ها بیرون می‌آید. ضمن اینکه هزینه‌های تولید یک فیلم یا مجموعه مستند قابل قیاس با هزینه ساخت سریال‌های تلویزیونی نیست و می‌تواند در این فضا، مخاطب را جذب کند.
پخش شدن یک اثر سبب دلگرمی و امیدواری مستندسازان می‌شود به ویژه از پلتفرمی مثل تلویزیون که رسانه‌ای فراگیر برای دیده شدن است. جا دارد مدیران سازمان صدا و سیما نگاه ویژه و منصفانه‌ای به مستند در تلویزیون داشته باشند و مطمئنم مخاطبان هم از مستندهای خوب استقبال می‌کنند.
البته مستند جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون است به ویژه مستندهای حیات وحش، چرا کمتر روی ساخت مستندهای داخلی با موضوعات مختلف سرمایه‌گذاری شده است؟
همان طور که گفتید مستندهای حیات وحش که جزو برنامه‌های پربیننده تلویزیون هستند خارجی‌اند چون در کشور ما روی این ژانر تصویری، سرمایه‌گذاری نمی‌شود. اگر مستند اجتماعی جایگاه خودش را در تلویزیون پیدا کند بازی دو سر برد است هم از مستندسازان حمایت می‌شود و هم آنتن تلویزیون با برنامه‌های پرمخاطب و کم‌هزینه‌تری نسبت به هزینه‌های تولید سریال پر می‌شود.
تلویزیون خانه مستندسازان است چون آرزوی هر مستندسازی، دیده شدن اثرش است. وقتی مستندسازی کارش از تلویزیون پخش می‌شود، انگیزه بیشتری می‌گیرد. اگر بودجه‌های خوب و کافی برای مستندسازی تخصیص یابد قطعاً آثار خوب و مؤثری ساخته می‌شود. این رویه که مستندی ساخته شود، مستندساز آن را به تلویزیون ببرد و اثر را بفروشد، درست نیست بلکه تلویزیون باید از شروع تا پایان یک مجموعه کنار مستندساز باشد تا اثری خوب و فاخر ساخته شود و زمانی که کار خوب ساخته شود، مخاطب از آن استقبال می‌کند.
مستند می‌تواند به یک مدیوم پرطرفدار در برنامه‌سازی تلویزیون تبدیل شود. با وجود تلاش تهیه‌کنندگان این حوزه ولی در بسیاری از موارد، هزینه‌های تولید هم جبران نمی‌شود به ویژه برای بچه‌هایی که تازه وارد این حوزه شده‌اند و باید از جیبشان هزینه کنند تا اثری را بسازند. من نخستین فیلم مستندم را با وام ازدواجم ساختم. بسیاری از مستندسازانی که عاشق کارشان هستند، مسیرهای مشابهی را برای تأمین هزینه‌های تولید داشتند. لازم است نهادهایی مانند صدا و سیما از مستندسازان حمایت کنند و نگاه ویژه‌ای به آنها داشته باشند.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند